zondag 23 januari 2011

Sanne

woord voor woord
zin na zin
ongestoord
verder lezen:
voelen,
denken te weten.
 
als een ballerina
zweef je door het leven
het hart zo blij
achtergronden verbleken.
 
door gretigheid gegrepen
je wilt alles beleven
wat een gevoel
wat een geluk
is er een mooier doel
om na te streven.
 
spreken tot diep in de nacht
spreken tot Sanne
nooit gedacht.

Kunst of liefde

Soms vind ik het tijdens mijn periodieke grote schoonmaak weer eens een schrijfseltje van het of ander. 
Zo ook vandaag. De stofzuiger liet ik even staan en ik besloot om het gevonden stukje tekst af te maken.

voorbij gaan aan
de dierlijke instincten
eten, neuken, sociaal gedrag

voorbij aan het verglijden
en het automatisch overgegaan
van alledag
 

voorbij aan het nietszeggende bestaan
de creatie geeft mij
die euforische lach
want zij houdt kleur
lang, nadat ik ben vergaan

maandag 17 januari 2011

Vlinderboom

Ik dacht dat het wel vrolijk zou zijn om wat zomerse kleuren te brengen in deze natte en lange januari maand. Ik kan in ieder geval niet wachten totdat de kleur weer in het natuurpalet zit.
Dus, bij deze een interpretatie van een Vlinderboom in haar volle zomerse glorie.

Vlinderboom, jul 2010

zondag 9 januari 2011

Strijd tegen de consensus

Met enige regelmaat voel ik mij - al dan niet terecht - onbegrepen. Ik ervaar zoveel passie bij het tekenen dat het een verlengde van mijn wezen wordt. Als ik zeg dat ik teken dan is vaak de reactie: 'Leuk!' om vervolgd te worden door 'Voor een hobby'. Mijn nekharen gaan dan echt rechtop staan. Met andere woorden zolang het een hobby is ben je er (nog) een van ons dat binnen de consensus kan en mag meedraaien. Maar waag het niet om er je bestaansrecht aan te ontlenen dan ben je ineens een vreemde, een paria.

Voor diegenen die deze gevoelens wel eens ervaren heb ik het volgende korte gedicht geschreven:

Dat wat ik verlang
verveelt
Daar waar ik kijk
sluiten de ogen
De consensus beveelt
Niet langer zal zij gedogen

Daar waar ik luister
stilte
Daar waar ik spreek
unheimlich gefluister
Het hart is uitgespeeld
Wat overblijft is kilte
Is er nog mededogen?

Daar waar ik sta
holt men voorbij
Daar waar ik ben 
voer ik strijd.